Bloggen met NAH

Enkele maanden geleden mocht ik in Amsterdam twee workshops geven voor medewerkers van  "Emile Thuiszorg".

Het onderwerp was "Leven met NAH", een onderwerp waarover ik uit ervaring kan vertellen.

Tijdens de workshops realiseerde ik mij, dat ik dat het delen van mijn ervaringen heel leuk vond om te doen.

In mijn hoofd vormde zich toen een plan om een oud idee nieuw leven in te blazen, en zo schrijf ik nu, zeven jaar later, mijn eerste blog.

Helemaal vanzelf ging dat niet, ik had eerlijk gezegd geen idee waar ik aan begonnen was.

"Maak eenvoudig, zonder technische kennis, een eigen website", was de boodschap. "In 10 minuten een website maken en eenvoudiger wordt het niet".

Voor het aanmaken van een domeinnaam had ik inderdaad maar 10 minuten nodig, maar toen moest het echte werk nog beginnen. Ik moest meteen denken aan de PowerPoint presentatie die ik voor de workshop wilde maken. Dat heb ik eerder gedaan, dus dat kan ik. Dacht ik. Ik kwam er al snel achter dat het mij niet lukte om een dia met opmaak aan te maken. Na een uur ploeteren gaf ik het, gefrustreerd, en boos op mijzelf, op. Het bevestigde eens te meer dat wat eerst gewoon was, na het herseninfarct helemaal niet meer zo vanzelfsprekend is. Dat ik ergens heel veel tijd en energie in steek en niet de garantie heb dat het mij lukt. Dat mijn leven na het herseninfarct er heel anders uit ziet dan mijn leven van vòòr het infarct.

Het (leren ) leven met de gevolgen van NAH, hoe ik hier mee om ga en wat dit met mij doet, zal de rode draad zijn in mijn blog. 

Hulp vragen bij iets wat mij moeite kost of wat niet meer kan, is moeilijk voor mij bijvoorbeeld. Daarvoor moet ik nog een hoge drempel over want het liefst doe ik alles zelf. Maar, als het mij niet lukt, mag ik om hulp vragen heb ik geleerd. Die powerpoint presentatie heb ik dan ook niet zelf gemaakt. Jannah, van "Emile" heeft er iets moois van gemaakt in de eigen huisstijl (dank je wel Jannah!)

De eerste blog is een feit, maar de website is nog lang niet klaar. Dat is nog werk in uitvoering want ik ben begonnen zonder na te denken wat ik wilde en hoe ik het wilde. Daar ga ik de komende tijd, stukje bij beetje, verder aan werken. Heeft geen haast, de inhoud is voor mij belangrijker dan de vorm.